รักของแม่ยิ่งใหญ่เกิดใดเปรียบ มิอาจเทียบสิ่งใดในโลกหล้า
รักของแม่สูงกว่าผืนพสุธา สุดล้ำค่ากว่าสิ่งใดในปฐพี
//
รักแม่สุดหัวใจ ไม่มีสิ่งใดทดแทน//
//
สามร้อยหกสิบห้าวันคือวันแม่ อย่าเพียงแค่ตามกระแสที่หลั่งไหล
จะรักใครรักไหนต้องใช้ใจ อย่ารักใครรักง่ายเพียงเพราะคำ
รักมั่งคงรักแท้คือพ่อแม่ รักเทคแคร์ดูแลประเสริฐล้ำ
เพราะความรักต่อลูกคอยชี้นำ ลูกควรทำสิ่งดีๆตอบแทนคุณ ...
//
นึกถึงแม่แน่แท้คือผู้ให้ มอบสายใยรักแท้และห่วงหา
ทุกสิ่งอย่างแม่มอบที่ผ่านมา เฝ้ารักษาเฝ้าห่วงลูกทุกคืนวัน
อยากจะกอดอยากจะหอมที่เท้าแม่ ความจริงแท้แน่นอนเปรียบดั่งฝัน
แม่ไม่เคยห่วงตัวแม้ชีวัน ไม่เปลี่ยนผันความรักตามเวลา ...
//
แม่เป็นผู้ที่ให้เราเกิดมา,เป็นผู้ให้ความรัก,ความรู้,ความอบอุ่น,แม้แต่ชีวิตของแม่,ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราขอท่านให้เราได้หมด,แม่ไม่เคยอยู่ห่างจากเราจะอยู่ข้างเราตลอดไปเป็นผู้ที่เราควรจะกราบไว้บูชาตลอดไปเป็นผู้ที่เราควรจะคิดถึงก่อนรวทั้งพ่อผู้อยู่เคียงข้างแม่ด้วย
//
โอ้..แม่จ๋า อยากบอก "ลูกรักแม่"
ไม่เพียงแต่..วันแม่ 12 สิงหา
จะวันนี้ พรุ่งนี้ ตลอดมา
โอ้..แม่จ๋า "ลูกรักแม่" ที่สุดเลย
//
กลอนวันแม่ รวมกลอนวันแม่
หญิงคนหนึ่ง คนที่เรา เรียกว่าแม่
หญิงคนที่ รักเราแท้ ไม่แปรผัน
หญิงคนที่ รักเรา เท่าชีวัน
หญิงคนนั้น ให้เราเกิด กำเนิดมา
หญิงคนนี้ ที่เราควร จะกราบไหว้
หญิงคนที่ เราทั้งหลาย ควรฝันหา
หญิงคนนั้น คนที่เรา เรียกมารดา
หญิงคนที่ เสียน้ำตา ตอนคลอดเรา
วันเราเกิด หญิงคนนี้ ที่ต้องเจ็บ
วันเราเจ็บ เขายิ่งเจ็บ กว่าหลายเท่า
วันเราสุข หญิงคนนี้ สุขกว่าเรา
วันเขาเศร้า แล้วเราไป อยู่ไหนกัน
คิดบ้างเถิด ลูกทุกคน จงได้คิด
คิดบ้างเถิด ใครที่ผิด ที่แปรผัน
คิดบ้างเถิด เราหรือเขา ที่ลืมกัน
คิดบ้างเถิด ใครลืมวัน ที่ผ่านมา
เราต่างหาก ที่มัวเมา จนลืมคิด
เราต่างหาก เราที่ผิด ไม่ไปหา
เราต่างหาก ที่ไม่เคย มีเวลา
เราต่างหาก ที่มันบ้า หลงลืมตัว
กลับไปเถิด กลับไป เยี่ยมแม่บ้าง
อย่าให้ท่าน ต้องอ้างว้าง ใจสลัว
อย่าหลงไฟ หลงแสงสี จนลืมตัว
อย่าเมามัว จนลืมแม่ ผู้รักเรา….
******* กลอนวันแม่ ********
พระคุณแม่ยิ่งใหญ่กว่าใครผอง แม่อุ้มท้องลูกรักนานหนักหนา
ให้กำเนิดเฝ้าเลี้ยงดูตลอดมา ในโลกาหาใครมาเทียมทัน
วันลูกเกิดอกแม่เจ็บเหมือนเหน็บศร แต่ก็ซ่อนความดีใจไม่เหหัน
น้ำตาแห่งความดีใจไหลเร็วพลัน สุดตื้นตันดวงใจได้ลูกยา
นมสองเต้าของแม่แน่แนบจิต แม่อุทิศเลือดเนื้อเพื่อลูกหนา
น้ำนมแม่กลั่นจากอกยกออกมา ให้ลูกยาดื่มด่ำอย่างหนำใจ
******* กลอนวันแม่ ********
” ดวงใจแม่ ”
ดวงใจแม่ สะอาดแท้ กว่าทุกสิ่ง
ดวงใจแม่ สะอาดยิ่ง กว่าสิ่งไหน
ดวงใจแม่ สะอาดเกิน กว่าสิ่งใด
ดวงใจแม่ มีไว้ เพื่อลูกเอย
โดย เด็กชายสราวุฒิ จั่นผ่อง
นักเรียนโรงเรียนบ้านบางพล้อยางหลวง
อำเภอโพทะเล จังหวัดพิจิตร
******* กลอนวันแม่ ********
“แม่” คำนี้ที่ยิ่งใหญ่
“แม่” คำนี้มีแต่ให้
“แม่” คำนี้ที่ค่อยห่วงใย
“แม่”กับ”ลูก”ค่อยห่วงใยซึ่งกันและกัน
******* กลอนวันแม่ ********
เลือดของแม่ ในน้ำนม นับหมื่นหยด
ลูกจะทด แทนคุณแม่ ไม่หวั่นไหว
แม้พระคุณ ของแม่ มากเพียงใด
ลูกเต็มใจ รักแม่ ทดแทนคุณ
******* กลอนวันแม่ ********
แม่คือพระผู้สร้างให้กำเนิด
ผู้ประเสริฐก่อเกิดลูกปลูกความฝัน
ถักทอรักฟูมฟักเนิ่นนานวัน
จนลูกนั้นเติบใหญ่จนได้ดี
เป็นดั่งเทียนยอมเผาตนจนมอดไหม้
ยังแสงให้ลูกเห็นทางไม่ห่างหนี
แสงอาทิตย์ส่องทางเดินเนิ่นนานปี
มารดานี้ส่องสว่างทางชีวัน
“แม่”จึงเป็นผู้สร้างทางชีวิต
คอยลิขิตแต่งแต้มหลากสีสัน
จากผ้าขาวผืนขาดเมื่อวานวัน
กลับเปรผันเป็นผ้างามยามเติบโต
******* กลอนวันแม่ ********
ณ วันนี้ลูกซาบซึ้งพระคุณแม่
บริสุทธิ์แท้ความรักแม่ที่กลั่นได้
หากลูกทำผิดพลาดแม่เสียใจ
โปรดอภัยให้กับลูกที่กระทำ
ลูกสัญญาหากลูกก้าวเป็นผู้ใหญ่
แทนคุณไซร้ให้แม่ไม่ตรากตรำ
เพราะทุกอย่างแม่พร่ำสอนลูกทุกคำ
ลูกจะนำสิ่งแม่สอนประพฤติตน
ท้ายสุดนี้ลูกขอกราบดั่งแทบเท้า
จะคอยเฝ้าดูแลแม่ทุกแห่งหน
ความรักแม่เปรียบเสมือนดั่งสายชล
กว้างเหลือล้นยากแทนคุณดั่งมารดา
******* กลอนวันแม่ ********
ถึงวันแม่ แม่อยู่ไกล ให้คิดถึง
ลูกคำนึง ถึงแม่ ไม่แปลผัน
เงินมาพราก ลูกกับแม่ ต้องห่างกัน
ทุกคืนวัน ฝันถึงแม่ แม้ห่างมา
ลูกทำงาน อยู่ไกล เงินให้แม่
แต่จริงแท้ อยากอยู่ ดูรักษา
อยากดูแล แม่นี้ ทุกเวลา
คุณมารดา กตัญญู ไม่รู้คลาย
โอ้แม่จ๋า พระรักษา อย่าป่วยไข้
แม้ผองภัย ภูตผี จงหนีหาย
คุณความดี คุ้มครองไว้ ไม่ทำลาย
แล้วลูกชาย จะกลับมา หาแม่เอย
******* กลอนวันแม่ ********
ขอน้อมนอบ หมอบกราบแท้ พระแม่แก้ว
สำนึกแล้ว ความเลว เคยเหลวไหล
ลูกซึ้งแล้ว แนววิถี ที่เป็นไป
แม่ช้ำใจ เพราะลูกมา จนชาชิน
ลูกสร้างกรรม ทำบาป กราบเท้าแม่
ซึ้งใจแท้ แม่อภัย ให้หมดสิ้น
น้ำตาแม่ แต่ละหยด ที่รดริน
ลูกแทบสิ้น ดังน้ำกรด รดหัวใจ
จะทำดี เพื่อแม่ ต่อแต่นี้
เป็นคนดี ต่อสังคม ไม่หลงไหล
จะเป็นคน ดีของแม่ ตลอดไป
ไม่ยอมให้ เสียใจซ้ำ ย่ำน้ำตา
image
….. กลอนวันแม่ …..
จากลูกถึงแม่
“ลูกรักแม่” แน่แท้ มิแปรผัน
กี่คืนวัน ผันผ่านไป ใช่เมินเฉย
แม่จ๋า แม่ แม่รู้ไหม ลูกไม่เคย
ลืมแม่เลย แม้น้อยนิด ไม่คิดทำ
เพราะรักที่ แม่มอบให้ นั้นใหญ่ยิ่ง
ไม่เคยทิ้ง ยามลูกคว้าง ย่างถลำ
เปี่ยมเมตตา การุณ คอยหนุนนำ
แม่คือสาย น้ำาเย็นฉ่ำ ฉ่ำใจกาย
พระคุณแม่ แผ่อยู่ใน หัวใจลูก
รักแม่ผูก ลูกแน่นหนา กว่าสิ่งไหน
รักแม่เทียบ เปรียบเสมือน เป็นเงื่อนตาย
ถึงห่างหาย แค่กายห่าง ใช่ห่างใจ
ขอขอบคุณ กลอนวันแม่ : จาก thaipoem.com โดย คุณGemini58
image
แม่คือ…ครูคนแรก
By White Rose
แม่เรา คือ ครูคนแรก
มีแต่ให้ มิรู้สิ้น ถวิลเกื้อ
ทุกหยาดเหงื่อ ปกป้อง ยามร้องไห้
สองมือแห่ง ความรัก พิทักษ์ภัย
สองมือไกว เห่กล่อม ยอมอ่อนเพลีย
ยามลูกสุข แม่สุข ไม่ทุกข์ท้อ
พร้อมสู้ต่อ โอบอุ้มเจ้า เฝ้าส่งเสีย
ยามแม่เหนื่อย มีลูกน้อย เคล้าคลอเคลีย
หายเหนื่อยเพลีย ด้วยรักลูก โดยผูกพัน
ยามเจ็บไข้ เจ้างอแง แม่เจ็บกว่า
แทบใบ้บ้า ทุกข์ร้อน สุดผ่อนผัน
สองมืออุ้ม ทะนุถนอม ดั่งชีวัน
หาหยูกยา มาแบ่งปัน ช่วยบรรเทา
ลูกรู้ไหม ดวงใจแม่ มีแต่ให้
คล้องสายใย เฝ้าดูแล แม้เหน็บหนาว
สองมือกอด ตระกอง อย่างแผ่วเบา
เพื่อให้เจ้า อบอุ่น อย่างคุ้นเคย
สองมือป้อน ความห่วงใย ไม่มีเปลี่ยน
สอนลูกเขียน ท่องจำ ใช่เมินเฉย
ครูคนแรก ในดวงใจ ใช่ใครเลย
รู้ไหมเอ่ย แน่แท้ แม่นั่นเอง
ขอขอบคุณข้อมูล กลอนวันแม่ : Forward Mail
image
กลอนวันแม่
สำหรับเธอ…คือผู้ให้
สุดแสนคิดถึงพร้อมบูชา
ก่อเกิดมา คือ ผู้ให้
น้อมกราบบูชาท่านด้วยหัวใจ
ให้มี…สีลมัย…ผู้ทรนง…..
รอยแย้มยิ้มแสนอบอุ่น….
เสียงกล่อมเนื้อละมุน ให้ลุ่มหลง..
วันก่อน…วันนี้ ..ยังคง….
สร้างผู้หนึ่ง…..ผู้ซึ่งทรนงให้ยังคงก้าว….เพื่อไกล…..
ขอขอบคุณ กลอนวันแม่ : จาก thaipoem.com โดย คุณสีลมัย
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
การแสดงความคิดเห็นของบล็อกประเพณีไทย จะมีการตรวจสอบอยู่ตลอดเวลา ฉะนั้น
ควรใช้คำพูดที่สุภาพและเหมาะสม ก่อนที่จะทำการแสดงความคิดเห็นของท่านสู่ที่สาธารณะ งดคำหลาบ คำว่าร้ายทุกกรณี หรืออื่นๆที่ทีมงานเห็นว่าไม่ดีไม่งาม
ขอลบทันทีโดยไม่บอกกล่าวหรือแจ้งให้ทราบล่วงหน้า
ขอบคุณครับ
หมายเหตุ: มีเพียงสมาชิกของบล็อกนี้เท่านั้นที่สามารถแสดงความคิดเห็น